Paard en krachtvoer

Het verteringsstelsel van een paard is ingesteld op het verteren van ruwvoer. Grote hoeveelheden voer, wat veel vezels bevat en relatief weinig energiewaarde heeft. Wanneer je een paard vrije keuze laat zullen de meeste paarden per dag zo'n 2% van hun lichaamsgewicht aan droge stof (DS) eten. Hooi bevat ongeveer 85% droge stof, dus een paard van 600 kg zal van dit hooi zo'n 14 kg per dag eten. Krachtvoer is alleen nodig wanneer een paard met ruwvoer alleen niet aan zijn energiebehoefte kan voldoen, of een paard wat flinke arbeid verricht. Gemiddelde paarden die lichte of gemiddelde arbeid verrichten, kunnen over het algemeen wel genoeg energie uit het ruwvoer halen. Het overschakelen op een energierijker soort ruwvoer heeft altijd de voorkeur boven krachtvoer omdat krachtvoer voor ontregeling van het verteringsstelsel zorgt, met name in grotere hoeveelheden, of in vormen waarbij de zetmeel moeilijk te verteren is (zoals b.v. mais). Om het spijsverteringsstelsel van een paard niet te ontregelen, is het advies om maximaal 1 gram zetmeel per kg lichaamsgewicht te geven in 1 portie. Van de meeste granen ligt de veilige marge dus op of onder 1 kg! Bij grotere hoeveelheden kan de dunne darm (waar normaal het zetmeel verteerd wordt) dit niet in een keer allemaal verteren, waardoor er een overschot in de blinde darm en dikke darm gedumpt wordt. Daar zorgt het voor een ongewenste vorming van melkzuur, en veroorzaakt een daling van de PH waarde, en een sterfte van de bacteriën die vezels fermenteren. Dit kan leiden tot b.v. koliek, maar ook hoefbevangenheid, of gewichtsverlies doordat de dikke darm en de blinde darm minder goed in staat zijn om ruwvoer/vezels te verteren. Uiteindelijk kan het voeren van te veel krachtvoer bij b.v. een mager paard er zelfs toe leiden dat het paard alleen maar magerder wordt, omdat het lichaam steeds minder in staat is om energie uit ruwvoer te halen.

De basis van ieder rantsoen zou dus moeten bestaan uit ruwvoer. Wanneer een paard wat geen/normale arbeid verricht te dun blijft/is, laat het paard zo veel ruwvoer eten als het wil, en schakel zonodig (gedeeltelijk) over op een wat rijker ruwvoer, zoals b.v. (meer) gras, voordrooghooi, of luzerne.
Wanneer het paard zelfs met onbeperkte hoeveelheid goede kwaliteit energierijk ruwvoer niet op gewicht blijft, pas dan zou je moeten denken aan het voeren van een high-energy voer, in de vorm van vet/olie en/of zetmeel/granen. Belangrijk is het dan om deze soorten voer in hele kleine porties te voeren, en dus zonodig vaak per dag.